ÇOCUKLARIMIZA SORUMLULUK DUYGUSUNU NASIL KAZANDIRABİLİRİZ?

TUĞÇE AKARSU (Anaokulu Öğretmeni) 21 Şubat 2020 Cuma 00:00:00 ÖÖ

Sonraki Makale

Her anne baba çocuğunun sağlıklı olmasını ister onlar için elinden gelenin fazlasını yapmaya hazırlar. Bu güzel bir durum sağlıklı bireylerin yetişebilmesi için anne baba ilgisi ve desteği elbette önemli ama bunun yanında ebeveynler hataya düşüyorlar. Nasıl mı?
Bunun cevabını birlikte bulalım. Eğitim önce evde başlar doğumundan itibaren anne -babanın tutum ve davranışları çocuğun nasıl bir role bürüneceğinin göstergesi. Bebeklik döneminden itibaren başlayan ailelerde aşırı korumacı bir yaklaşım ile sorumluluk bilinci maalesef tezatlık yaşıyor. Çocuklar ilk adımlarını atarken birçok gez düşebiliyorlar yere düştüklerin de aile hemen müdahale ediyor ve çocuğunu yerden kaldırıyor bu birkaç kez tekrarlandıktan sonra o çocuk düştüğü zaman sürekli onu birilerinin kaldırmasını bekliyor kendi cesaret edemiyor. Yaşları biraz daha büyüyor ve artık kendi el ve kasları rahat çalışabilir halde ama aile yine izin vermiyor ki bu çocuk kendi yemeğini kendi yesin aile aç kalacak korkusuyla yemek yedirme telaşına düşüyor. Anne –baba, çocuğu kendi başına yapabileceği işlerde desteklemelidir. Sorumluluk alışkanlığı bu şekilde gelişmeye başlayacaktır. Çocuk kaşığı kendi tutup yemek istiyorsa engel olunmamalıdır. Yemeği dökerek de olsa yemeye çalışan çocukta ‘’ ben yapabiliyorum ‘’ duygusunu ilk hissetmeye başladığı zamanlardır. . Oyun çağı geldi kendi odasında oyun oynamaya başlıyor oyunu bitiyor ve salona geçiyor anne geliyor ve odasını topluyor. Daha yaşı küçük büyüyünce toplar diyerek ama asıl görev burada çocukta olması gerekiyor görev ve sorumluluk bilincini küçük yaşta veremez ise aileler sonrasında zorluklar yaşanıyor o çocuk o oyuncaklarla oynayabilecek güce sahip ise toplayacak güce de sahiptir. Ailelerin duygusal yaklaşımı aslında kendi çocuklarına zarar veriyor. Akşam oluyor ve yemek yenilecek masayı sadece anne kuruyor ve ya yaşı biraz büyük kız çocuğu var ise o yardım ediyor ama erkek çocuğa görev düşmüyor toplumda öyle yansıtılıyor. Hayır, o görev tüm aile bireylerinin. Çocuk daha o yaşta kız erkek ayrımını bulunduğu ortamda yaşamamalı ve onunda sorumluluğu olduğunu bilmeli. Yaşları biraz daha büyüdü ve okul çağına geldiler minik adımlar artık okula başladı evi yakın olanlar yürüyerek geliyor çanta çok ağır değil hafif ama anne baba kıyamıyor ve o çantayı kendi taşıyor. Görevler yine değişti çocuğun kendi çantası onun görevi ama aile fırsat vermiyor ki çocuk sorumluluğunu yerine getirsin. İşte bunlar gibi birçok örnekle anlatabiliriz çocuklarımızın iyiliğini düşünüyor gibi görünüp hareket ediyoruz ama onların özgüven eksikliği, sorumluluk bilinci gelişmemiş ve ya geç gelişmesine sebep olmuş bireyler yetiştiriyoruz. Tabi ki her çocuğun farklı yetenekleri, farklı kişilik özellikleri olduğu unutulmamalı. Aynı yaştaki her çocuğun aynı sorumlu davranışları yerine getirmesini elbette ki bekleyemeyiz. Ancak, genel gelişim özellikleri açısından değerlendirdiğimizde, çocukların yerine getirebilecekleri sorumluluklarını bilmek, doğru tutum için yardımcı olacaktır.
Sevgili anne babalar bırakın onlar kendi vazifelerini yapsın sizler onları sadece gözlemleyen konumda olun ve onlarla bol bol vakit geçirin sevginizi eksik etmeyin onların buna ihtiyacı var.

ÖĞRETMEN MAKALELERİ