VEFALI LİMON - ALİ YUŞA ERGENE 6B SINIFI

14 Ekim 2019 Pazartesi 20:28:28 ÖS

Sonraki Makale

-‘’Ah canım, ne kadar küçüksün sen. ’dedi annem. Arka bahçede miyavlayan sarı mı sarı bir yavru kedi bulduk. Üşümüş, acıkmış ve çok korkmuş. Eve aldık küçük misafiri. Yıkadık,süt verdik,sardık sarmaladık.Çabucak alıştı bize,belli ki onunda bir arkadaşa ihtiyacı vardı.Artık okuldan geldiğimde Limon ile oynayamadan ne ders yapıyordum,ne de yemek yiyordum.O gece bizim kadar o da korktu.Hissetmiş gibi hep etrafımızda dolandı.Gece yarısı gök gürültüsü gibi bir sesle geldi deprem.Annem beni, ben Limon’u alıp evden çıktık.Herkes sokaklarda, ağlayan, bayılan insanlar var etrafta.Limon benim kucağımda sinmiş duruyor.Çok korktu belli ki.Kalabalığa karıştık sonra.Komşular, akrabalar hep bir aradaydık.Limon da hep yanımızda oynuyordu.Birden acı bir fren sesi geldi.Yola fırlayan topun arkasından koşmuş bizimki, araba çarpmış.Kediler dokuz canlıdır derler doğru ama, arka bacakları ezilmiş.Veteriner ‘’Felç olmuş yürüyemez artık’’ dedi. Çok üzüldüm.En iyi oyun arkadaşım artık yürüyemeyecek.Babam: Olsun çok şükür ölmedi ya. diyerek benim eski oyuncak kamyonumun arka tekerleklerini söküp Limon’a protez yaptı.Arka patilerini sürüklese de tekerlekler sayesinde zor da olsa yürüdü.Kendisine yapılan iyiliğe karşılıkmış gibi ödemesi gereken bir borç varmış gibi,bir teşekkür gibi şimdi nereye gitsek,ne yapsak küçük bir kaplan gibi cesurca yürüyor yanımızda.Koklaya koklaya sokuluyor,kucağımızda.‘’VEFA’’sen ne güzel bir duygusun.Hayvanlarda olanın zerresi keşke insanlar da olsa…

ÖĞRENCİ MAKALELERİ