DEHŞET YÖNETİM KURAMI-GÜLŞAH ŞAHİN 11/B SINIFI

29 Eylül 2021 Çarşamba 00:50:14 ÖÖ

Sonraki Makale

Şempanzelerin ölümü anladığına yönelik bulgular vardır. Ancak Görünüşe göre bu “anlayış” bedensel fonksiyonlarının yitimi şeklindedir. En yakın akrabalarımız olan bu hayvanların bile ölümün kaçınılmaz olduğu düşünülmemektedir. İnsan ölümün farkında olan tek varlık olduğu düşünülmektedir.
İnsanda yavrusu 9-10 yaşlarında ölümü tüm boyutlarıyla kavramaya başlar. Ancak bu kavrayış korkunçtur. Çünkü evrimsel mekanik ölümden kaçmaya dayalıdır. Ancak önünde sonunda karşılaşmamız gereken şeydir ölüm.
Antropolog Ernest Becker 1973’te yazdığı “The Denial Of Death” kitabında insanın ölüm farkındalığının sonucu olarak psikolojik ve kültürel düzeyde sonuçları olduğunu ileri sürmüştür. Becker’a göre insan eylemleri ölümden kaçınma veya ölümün kendisi için önemini azaltma temellidir.
Becker’dan ilham alarak Jeff Greenberg, Sheldon solomon ve tom pyszczynski 1986 yılında “Dehşet Yönetim Kuramı”nı geliştirmiştir.
Bu kuram ölümün farkında olmamızın üstüne gelişir. Bu bizi dehşete düşürü ve aslında geçici olmadığımızı, önemli bir birey olduğumuzu kendimize ve çevremize kanıtlamaya çalışırız. Fiziksel bedenimizin geçiciliği kaçınılmazdır bunun için çeşitli yollarla dünyaya ve zamana iz bırakmaya çalışırız.
Çocuk yapmak, evrimsel bir iç güdü olmasının yanı sıra, varoluşsal düzeyde neslimizin devam ettiği kalıcı olduğumuz hissi (Zhou ve ark., 2008).
Milliyetçilik ve Irkçılık, içinde bulunduğumuz ırkın daha üstün olduğu düşüncesi (Greenberg, 1990).
Kültürel uygunluk, türcülük, şöhret; başarı ve servet, ideoloji ve din bunların her biri insanın kendi sınırlılığından kurtarma ve kendini zamana yayma ve kendini daha önemli hissetme yöntemidir. Bu yöntemler büyük oranda iç içe geçmiştir. Örneğin dini inanç doğrudan ideoloji ve türcülük ile alakalıdır vb.
Kurama göre dinler, ideoloji, kariyer arzusu, şöhret vb. hep, insanın kendi önemsizliğini ve hayatın anlamsızlığını aşma amacına yöneliktir.

ÖĞRENCİ MAKALELERİ