Minnesang şarkı şeklinde saraylarda soylu kadınlar için  yazılıp söylenen almanca bir şiir türüdür.Bir ortaçağ geleneği olan minnesang 1150 yılından 14. Yüzyıla kadar süregelmiştir.Almanya dışında Belçika,Avusturya ve Hollandada da söylenirdi.
Minnesang halka açık yerlerde,genellikle soylu bir kadına ithafen yazılır,ona hediye edilirdi. İçerik olarak ise soylu kadını över ve aşkını dile getirirdi.Minnesanglarda öne çıkan figürler yalnızca soylulardır.Bu şiirlerin özelliği,belli kurallara göre yazılması,kafiyelerin incelikle oluşturulması,mecazlı dil kullanılması ,iyi bir kurgusunun olması ve kalburüstü halka hitap etmesidir.Şiir ne kadar iyi ve güzelse,soylu kadına olan aşkını ne kadar iyi dile getiriyorsa şiiri okuyan kişi kendini o kadar iyi kanıtlamış oluyordu.
Ancak bu aşk ve övgü şiirleri yalnızca formaliteden ibaretti.Gerçek bir aşk söz konusu edilemezdi çünkü soylu bir kadın ancak soylu biriyle birlikte olabilir ve evlenebilirdi.Şiirin tek amacı soylu kadının gururunu okşamak ve onu yüceltmek ve saygısını kazanmaktı.
Minnesang nasıl bir ezgiye sahip?
Ne yazık ki minnesang geleneği ortaçağa ait olduğu ve kaydedilmesi mümkün olmadığı için günümüze kulağa nasıl geldiğiyle ilgili çok az bilgi ulaşmıştır.Minnesang metinlerine ulaşılabilmiştir ancak melodileri maalesef belli değildir.Ancak  o dönem kullanılan müzik aletlerine bakılarak minnesangların nasıl melodilere sahip olduğu hakkında fikir sahibi olabiliyoruz.Ortaçağda çalınan keman benzeri bir müzik aleti ile bu şiirlerin söylendiği tahmin edilmektedir. Ünlü minne şairi Heinrich von Veldeke’nin eserleri günümüze dek ulaşmıştır. Bu şiirler üzerine melodi eklenerek kafamızda minnesangın canlanması sağlanmıştır.Veldeke dışında bilinen birkaç ünlü minne şairi : Neidhart,Wolfram von Eschenbach,Heinrich von Morungen,Meister Johans Hadloub’tur.
Kimler minne söyler?
Minneyi şarkı şeklinde söyleyenler genellikle aynı zamanda şairdir ancak başkasının yazdığı şiiri söyleyenler de vardı.Şarkıcı ya bir gezgindi, ya da sarayın parayla tuttuğu biri.Sarayın tuttuğu kişiler her zaman para karşılığı şarkı söylemez,bazen sarayın onlara sunduğu fırsatlar ve imkanlardan faydalanmak için söylerlerdi.Örneğin yeni bir ceket karşılığında şarkısını söyleyebiliyordu. Şövalyeler de minne söyleyebiliyorlardı. Soylu bir şövalye söylediği minne ile ağırbaşlılığını ve kültürünü sergilerdi.Bazen şövalyeler turnuvaya katılır ve şövalyeliklerini kanıtlamaya çalışırlardı.
İçinde çok sayıda soylu ve derebeye yazılmış,söyleyeni kayıp, şiirlerin bulunduğu; minnesang ile ilgili günümüze ulaşan en önemli el yazması eser Großen Heidelberger Liederhandschrift (Manesse Handschrift) ‘tir.